آرزو کن با من .. که اگر خواست زمستان برود...

      گرمی دست تو اما باشد...

     آرزو کن با من ... "ما" ی ما "من" نشود...

     سایه ات از سر تنهایی من کم نشود...

سرم را روی شانه ات بگذار ...

تا همه بدانند؛
همـه چیــــــــز زیر سر من است

 دخــــــتــــــــــــر اســـــــت دیگـــــــــــر

گـاهــی دلــــش میــــخواهــد

بهانه های الکی بگیرد

به هوای آغوش تو

شــانه های تو

که بعــد تـــــو،

آرام؛خــیلــــی آرام

در گوشش زمزمه کنی

بـبیــن مــــــن عاشــــقـتــــــــــــــــــــــــــــم

شاگردي از استادش پرسيد: عشق چست؟
استاد در جواب گفت:به گندم زار برو و پر خوشه ترين شاخه را بياوراما در هنگام عبور از گندم زار، به ياد داشته باش كه نمي تواني به عقب برگردي تا خوشه اي بچيني شاگرد به گندم زار رفت و پس از مدتي طولاني برگشت.استاد پرسيد:چه آوردي؟ و شاگرد با حسرت جواب داد:هيچ! هر چه جلو ميرفتم، خوشه هاي پر پشت تر ميديدم و به اميد پيدا كردن پرپشت ترين، تا انتهاي گندم زار رفتم .
استاد گفت: عشق يعني همين
شاگرد پرسيد: پس ازدواج چيست؟
استاد به سخن آمد كه:به جنگل برو و بلندترين درخت را بياور اما به ياد داشته باش كه باز هم نمي تواني به عقب برگردي شاگرد رفت و پس از مدت كوتاهي با درختي برگشت. استاد پرسيد كه شاگرد را چه شد و او در جواب گفت:به جنگل رفتم و اولين درخت بلندي را كه ديدم، انتخاب كردم. ترسيدم كه اگر جلو بروم، باز هم دست خالي برگردم .
استاد باز گفت:ازدواج هم يعني همين

خسته ام پینوکیو

اینجا ادمها دروغهایه شاخ دار میگویند

و

دماغ خود را جراحیه پلاستیک میکنند...

 
بیزار باش از معشوقی که 
اسم هرزگی هایش را بگذارد 
"آزادی" 
اسم نگرانی هایت را بگذارد 
"گیر دادن" 
و برای بی تفاوتی هایش 
"اعتماد داشتن به تو" را بهانه کند ...

 
یکی زیر ...
یکی رو ...!
زیباترین بافتنی دنیاست دست هایمان ...

قصه ی غم انگیز نه! غصّه ی دلگیریست؛

به خورشید غزل خوان نگاه می کنم و

می خوانم 

ناز آفتابگردان را...

نمی پوشانم

دستان سرد تماشا و

با تمام توان دستان گرم نفس ها را می فشارم

می نشینم

 به التماس دریای غروبی رنگ و

می بوسم

مروارید طلوعی رنگ را...

می بویم

 باغچه ی نمناک و

در آغوش می گیرم

غنچه گل سرخ را...

می بینم

اشک باران را و

قد می کشم زیر سایه برگ نجیب

مرا ببخش 

تقصیر من نیست

می خواهم ببینم،

امّا

امان از دست این

دنیای بی ذوق!

 گفتم دوست دارم،گفتي نظرلطفته!!! 

امانظر لطفم نبود، نظردلم بود.

 
از روزی که نامتـــ
ملکه ی ذهنمـــ شد،
احساســ می کنمــ جمجمه امـــ 
با شکوه ترینـــ امپراتوری دنیاستـــ...

 پـــــــــــــــرواز را دوســــت دارم

 همیشه منتظر کسی باش 
که تو رو با همه ی دیوونگیت و خل بازیات قبول داشته باشه 
و تو رو به همه نشون بده و بگه:
این دیوونه خل….. عشق و جیگر منه

 پایان سریال دروغ هایت بود آخرین لبخندت
و چه ساده بودم من که تا تیتراژ پایانی به پای تو نشستم

 یک فرصت به من بده که غلط ببوسمت
و تمام طول سال را جریمه ام کن که از روی آن هزار بار تمرین کنم …

 خیلی سخته با بغـــــــــــض بنویسی با خنــــــــــــده بخوانند